Israël bashing is de norm geworden in het Westen

“Israël bashing is de norm geworden in het Westen“

Het zou een leuze kunnen zijn uit 2023, maar het is al geschreven in 2013.

Met de huidige oorlog in Gaza is het aantal antisemitische incidenten enorm toegenomen. Vele mannelijke Joden en Jeshuaisten die verkiezen om hun keppeltje op te houden, durven zich zo niet meer op straat te vertonen. Ze bedekken voor alle veiligheid dan hun hoofd maar met een gewone hoed of een modern petje. Ook de vrouwen die in hun Joodse kledij makkelijk herkenbaar zijn ondervinden hinder op straat. Wat hen het meeste stoort, is dat als zij met kinderen op straat lopen, worden nageroepen met allerlei lelijke woorden.

Bij de publicatie van het boek van Martien Pennings met de schreeuwerige titel “ISRAËL BESTÁÁT — en is de meest legitieme natie ter wereld”, verantwoorde de uitgever de publicatie met de woorden:

Joden kunnen nauwelijks meer als zodanig herkenbaar over straat. Dit is niet alleen onacceptabel het is historisch gezien ook heel wonderlijk. Er is namelijk geen staat op de wereld zo legitiem als juist de staat Israël. De wereld kent geen ander voorbeeld van het ontstaan van een land waar internationale organisaties en internationaal recht zich zo mee bemoeid hebben als juist met het ontstaan van Israël. {Ten geleide}

Vroeger hebben zo veel landen zich gemoeid met de vorming en het zijn van Israël dat het verwonderlijk is dat ze nu dat land bijna links laten liggen of niet willen vernoemen in hun eigen land. Vele regeringsleiders durven niet openlijk hun commentaar geven over de huidige ontwikkelingen in dat land.

Al meerdere jaren kon men een apartheidsregime zien groeien in dat Beloofde Land, waartegen niemand in het Westen iets durfde te doen. Een boycot van Israëlische producten zoals men met Zuid-Afrikaanse producten in de tijd heeft gedaan kwam hier niet echt los van de grond.

Volgens Martien Pennings is Islam nazisme en gewetenloos. Inherent aan de islam zijn volgens hem ook geweld, racisme en onderdrukking. Nochtans betekent ‘Islam’ vrede. Hij scheert precies alle Islamieten over één en dezelfde kam en ergert zich over de vrouwen hun hoofdbedekking. Maar bedekkingen bij Joden, Jeshuaisten en sommige andere godsdiensten, merkt hij precies niet op en volgens hem vormt Israël de ultieme morele lakmoesproef. Hij is ervan overtuigd dat Israël de meest democratische staat in het Midden-Oosten zou zijn.

Wim van Rooy schreef in zijn voorwoord:

In dit boek leest men het vernietigende oordeel over de vijanden van Israël, en dus van de Jood, gestoeld op rijk geschakeerde bronnen, men leest geschiedenis met achtergrond en context, con brio opgetekend door een man gebeiteld aus einem Guss, een ketter ( . . .) een dwaalgast in een dolende en pervers globaliserende wereld, een intellectuele plebejer met het hart op de juiste plaats en het verstand op scherp. ( . . .) {Ten geleide}

Vandaag is er echter een groot gevaar ontstaan, waarbij mensen die niet akkoord gaan van wat de rechtse regering van de niet gelovige Benjamin Netanyahu als anti-Joods worden aanschouwd. Hierbij vergeet men echter dat niet elke Jood akkoord kan gaan wat die staat de laatste jaren al heeft uitgevoerd en hoe zij de kolonisten mensen laten bedreigen en zelfs doden terwijl ze Palestijnen hun land afnemen.

Mogelijks vindt Mr. Pennings de handelswijze van die corrupte regering dat zij een regeringis die zich houdt aan democratische regels en (zogezegd) de International Overeenkomsten respecteert? Maar daar hebben toch ook heel wat Joden hun vragen bij.

De auteur van dat boek met zijn vele aanhangers vindt dat mensen die de Israëlische regering onder de loep houden, en tegengif willen bieden tegen de Israëlische propaganda, die juist de andere wil ontmenselijken, moeten aanschouwd worden als Joden haters of zelfs als randdebielen.

In ieder geval kunnen wij er niet omheen dat men telkens op nieuw zondebokken zoekt. Een tijd geleden waren de Moslims en nu zijn het de Joden geworden.

Volgens Pennings is hij verwant met die Joodse gemeenschap. Maar dat is hij helemaal niet! Hij schrijft:

Wij”, de hele Christelijke beschaving, ook degenen die het niet weten of het niet waar willen hebben, zijn net zo Joods als “Israël”. “Onze” Joods-Christelijke beschaving staat in het teken van de menselijke dialoog met “God”. {Joods-Christelijk-Verlichte traditie en islam}

Maar het grootste deel van zijn ‘Christelijke beschaving’ heeft helemaal niet dezelfde God als wij. De meeste christenen hebben zich een ander god genomen dan onze God, de God van Abraham, de Schepper God Die een Eeuwig Geestelijk Wezen is Die boven alle goden staat en slechts één is (en geen twee of drie, zoals een groot deel van zich christenen noemenden de Heilige Drie-eenheid aanbidden).

Hoe kan hij die aan avoda zara of afgoderij doet, zich vereenzelvigen met het Joodse ras, laat staan met de Joodse godsdienst? Als hij beweert zo Joods als “Israël” te zijn, bedoelt hij misschien dat land dat nu door een ongelovige Jood wordt geleid. Maar vast en zeker kan het niet gaan over Yisroel en nog minder kan hij deel uit maken van Bnei Yisroel.

Ik begrijp niet, hoe die man niet kan inzien dat ook al God ons dat land beloofd heeft, wij helemaal niet in mogen gaan tegen de mitzvot of Gods geboden, wat deze Israëlische regering wel doet.

Hij schrijft wel

De Joodse beschaving is dialectisch, levert altijd zijn eigen anti-these.

God spreekt en de mens spreekt terug. Dat is de grote verdienste van “Israël”. De bekende “Joodse zelfhaat” kan je er een radicale variant van noemen.

maar voor het ogenblik zitten wij met een regering die God helemaal niet meer hoor spreken en die het zelfs voor vele Joden onmogelijk maakt om zich aan de mitzvot te houden. Zelfs op de sabbath moeten zij vechten.

Vindt

> Martien Pennings: Waar komt die Jodenhaat toch vandaan?