Één jaar later

Wat Poetin dacht dat maar drie maanden zou duren en een bevrijding voor het Oekraïense volk zou zijn, is een martelgang van meer dan een jaar geworden.

Constant heeft Poetin zijn eigen volk leugens verteld en blijft dit nog steeds doen. Hierbij beweert hij dat het het Westen is dat Rusland wil veroveren en hen heeft aangevallen. De Amerikanen daartegenover, maakten van de Russische opbouw van troepen gebruik om West Europa bang te maken voor een mogelijke oorlog, alsof de VSA graag Poetin een lesje wenste te leren.

Verder kan men vragen stellen of bepaalde Westerse regeringsleiders voor 2022, in hun achterkamer ook geen voorbereidingen aan het treffen waren om Rusland onder de knie te krijgen. Ook moeten wij inzien dat bepaalde Westerse regeringsleiders het Westen hoger inschatten dan dat zeer grote Russische Rijk. Hun dikke nekkigheid kon wel eens olie op het vuur geweest zijn, als wij nu overlopen hoe bepaalde regeringsleiders de afgelopen maanden gereageerd hebben.

In het begin sloeg Poetin er in om heel wat verwarring en onenigheid onder de naties te brengen. Zogezegd ging hij Oekraïne bevrijden van de Nazi’s, maar hiervoor gebruikte hij wel de Neonazistische groepering met de naam Wagner Groep.

Hondstrouwe pro-Amerikaanse landen als Israël en Saoedi-Arabië, Egypte de monarchieën van De Golf maar ook andere zoals Mexico, Zuid-Afrika India en Brazilië hebben de kat uit de boom gekeken en waren niet van plan zich te laten meesleuren in een confrontatie die kan uitdraaien op een kernoorlog. Want dat is nu nog meer het zwaard van Damocles dat boven ons hoofd is komen te hangen, vooral nu Poetin de atoomverdragen opgeschort heeft.

Meerdere landen hebben de vorige decennia de impact van Amerikaanse inmenging gezien in Zuid Amerikaanse landen zowel als Afghanistan, waar ze uiteindelijk het hazenpad gekozen hebben en een heel deel Afghaanse medewerkers hebben laten stikken terwijl ze het land in puin achterlieten

Na lang aarzelen en sommige niet erg op Rusland indrukmakende sancties, is er wel een bereidheid van het Westen gekomen om de kranige Oekraïners met zwaar en efficiënt wapentuig bij te staan. Het nemen van voldoende maatregelen en levering van degelijke wapenuitrusting heeft veel te veel maanden in beslag genomen, waardoor er ondertussen al veel te veel onnodige burger en militaire slachtoffers zijn gevallen.

Van wat volgens Poetin een historische Russische veroveringstocht moest worden die in drie dagen geklaard zou zijn, is het conflict omgeslagen in een gevecht voor het overleven van een kleine kliek in het Kremlin. Die kleine groep heeft ondertussen diegenen die zich niet akkoord verklaarden met de gang van zaken, ‘netjes’ opgeruimd. Volgens de Russische media kanalen zouden die ‘lafaards’ zichzelf van het leven beroofd hebben.

Nu ruiken de Amerikanen een opportuniteit om af te maken wat ze bij het einde van de Koude Oorlog lieten liggen.

Na een jaar aarzelen, of zich zo wat afzijdig te houden, beginnen India en China er zich voor het eerst nadrukkelijker voor de oorlog in Oekraïne te interesseren. Vrijdag speecht de Chinese president Xi Jinping over een ‘vredesplan’. Tegelijk is Wang Yi, die zijn laatste dagen ingaat als Chinese minister van Buitenlandse Zaken, op bezoek gegaan in het Kremlin om een bezoek van de Chinese staatsleider voor te bereiden. Met veel poeha werd er gedaan also China en Rusland wel bereid zouden zijn om met elkaar te overleggen hoe er een einde aan deze oorlog zou kunnen gemaakt worden.

Volgens de South China Morning Post haasten Chinese ambtenaren zich op dit moment om de laatste hand te leggen aan Xi’s voorstel voor een exit uit het conflict. Dat zegt al iets over de spoed waarmee het meestal dwangmatig voorbereide China zich op het dossier werpt.

De geruchten gaan ook rond dat de Indische premier Narendra Modi ook op audiëntie zou gaan bij Poetin om tot een mogelijke vredesoplossing te komen.

Eind 2022 probeerde de Oekraïense president Volodymyr Zelensky Modi al eens te overtuigen om mee zijn schouders te zetten onder

‘een vredesplan waar heel de wereld baat bij heeft’.

Later deze week komen de Duitse kanselier Olaf Scholz en de Italiaanse premier Giorgia Meloni in Delhi nog eens hameren op het belang van Oekraïne.

Wij mogen echter niet in het sprookje geloven waarbij Poetin zich als een geslagen hond zal gaan terug trekken. Hij blijft er van overtuigd dat zijn natie weer een Groot Rusland zal worden. Hiertoe kijkt jij al uit naar de aansluiting van Belarus of Wit-Rusland.

Rusland wil de wereld doen geloven dat zijn relatie met China oersterk is en niet zal kunnen worden gebroken door het Westen. Groot gevaar voor ons is wanneer China nu wapens zou gaan leveren en Rusland op militair vlak zou gaan ondersteunen. Dan komt een Derde Wereldoorlog nog dichter bij. Het is namelijk twijfelachtig of andere landen druk op China zouden kunnen uitoefenen om Rusland links te laten liggen.

‘Onze relatie is sterk en wordt niet beïnvloed door andere landen’,

zei de Chinese leider, waarop Poetin toevoegde:

‘Samen kunnen we de internationale situatie stabiliseren.’

alsof het Westen zelf voor destabilisatie heeft gezorgd.

De VS drijven de druk op bondgenoot India fors op om kamp te kiezen tegen Rusland, maar India is niet van plan om haar energieleverancier voor schut te zetten. Rusland biedt India toegang tot betaalbare energie, wapens voor nationale veiligheid, en is al tientallen jaren een partner op veel vlakken. Nog fundamenteler weigert India zichzelf nog te zien als een leerling die in de pas moet lopen van een witte grootmacht. Het is de kolonisatie van de Westerlingen kotsbeu.

‘De wereld heeft een nieuwe balans nodig’,

is India’s credo. Dat de VS hun gas niet goedkoper willen leveren aan Delhi noch cruciale patenten willen delen, steekt ook hard en is voor hen een teken dat zij niet te veel op die grootmacht moeten rekenen.

Bij china ligt het wat moeilijker, want China is een zeer grote leverancier voor het Westen. Als hun afzetmarkt daar zou opgeschort worden, komt heel hun industrie en economie in de war. Zij leveren heel wat minder aan Rusland, maar zij zien ook het gevaar in van de verboden van invoer door Amerika en haar chipsakkoorden die het sluit met haar bondgenoten. China heeft sinds enkele maanden geen toegang meer tot de meest geavanceerde chips of tot gelijk welke Amerikaanse chiptechnologie. Daarbovenop willen de Amerikanen dat Zuid-Korea, Taiwan, Japan en Nederland, allemaal cruciale spelers in de keten, hun voorbeeld volgen en de Chinese markt afzweren. Maar zij hebben juist belang bij blijvende handelsrelaties met China. Indien er echter landen hun handelsrelaties met China zouden gaan verminderen zou dat dan ook een bedreiging voor de Chinese natie vormen, mar ook voor het Westen daar China zich dan wel gedwongen zal voelen om beroep te gaan doen op Rusland.

Amerika aanschouwt zich nog steeds als de machtigste natie en beseft nog niet dat haar wereldpositie aan het verminderen is. Terwijl Amerika’s wereldrijk van invloed afbrokkelt, zoekt een nieuwe alliantie naar vervanging. Het zou best kunnen dat het zal bestaan uit Rusland, Iran en China. Maar daarnaast wordt India een natie waar het westen in de toekomst ook rekening mee zal moeten houden.

Vindt ook te lezen:

Voorgaande

Aanvullend

+++

Verder verwant

Published by Marcus Ampe

Retired dancer, choreographer, choreologist Founder of the Dance impresario office and archive: Danscontact-Dansarchief plus the Association for Bible scholars, the Lifestyle magazines "Stepping Toes" and "From Guestwriters" and creator of the site "Messiah for all". - Gepensioneerd danser, choreograaf, choreoloog. Stichter van Danscontact-Dansarchief plus van de Vereniging voor Bijbelvorsers, de Lifestyle magazines "Stepping Toes" en "From Guestwriters" en maker van de site "Messiah for all". View more posts