Facebook, Twitter, Instagram, Telegram en YouTube geven een vals beeld aan de volgers en hebben de pretentie voldoende informatie te bieden en dat zij zogezegd neutraal doorgeven. Maar zij passen op bepaalde vlakken censuur toe terwijl zij andere dingen onomwonden vrij laten circuleren ook al doen zij de waarheid geweld aan.
Naast de sociale media moeten de veel belangrijkere nieuwsmedia in staat blijven om hun stem te laten horen. Dat een staat of gemeenschap hierbij mogelijkheden creëert, hoeft niet in te houden dat die staat of gemeenschap de controle over die informatiebronnen zou gaan beïnvloeden (in de slechte zin).
Naast de mainstream kanalen zullen er de bloggers en onderzoeksjournalisten moeten zijn die mee helpen de knopen te ontwarren en om zowel op de kanalen van gevestigde maatschappijen als op privéblogs de zaken bloot leggen.
+
Voorgaand
- Neergeschreven gedachten
- Al of niet gratis nieuwsvoorziening
- Gratis kan dat wel of is Crowdfunding een oplossing voor ernstige journalistiek of nieuwsverspreiding
- Goede journalistiek hoeft niet te verdwijnen of opzij geduwd te worden door sociale media
- Burgerjournalistiek
- Krantje?
- Is er wel belang voor persoverzichten – of Krijgt frustratie mij klein
- Mak’s Epiloog
- 2019-2020-2021 Twee seizoenen vol veranderingen #1
- 2de poging om deze website te registreren bij Bloglovin’
- The New York Times en de journalistiek: de waarheid is …
We beseffen onvoldoende dat de techgiganten particuliere bedrijven zijn met richtlijnen die ze zelf kunnen vaststellen en handhaven. De samenleving is te veel gaan leunen op Facebook, Twitter en YouTube. Waarom het vooral fout gaat is dat de techgiganten vinden dat ze platforms zijn die ‘doorgeven’, terwijl overheden en toezichthouders vinden dat ze in de kern een journalistieke taak hebben waarbij verantwoordelijk optreden past.
Waar het om gaat is dat meningen moeten kunnen verschillen. Dan pas komt een publiek debat op gang. Die botsing mag fel zijn. Maar een voorwaarde daarbij is wel dat het uitgangspunt altijd de feiten moeten zijn. Pas dan kan een publiek debat tot stand komen. Voorwaarde is dat iedereen zich op dezelfde feiten baseert zonder daar dus dezelfde mening over te hebben. Anders wordt het een archipel van deeldebatten waardoor tegengestelde meningen niet meer op elkaar kunnen reageren. Dat is een verarming van dat debat.
View original post 247 more words
Some View on the World 
3 thoughts on “Aan Ab Gietelink: Er is geen censuur op sociale media en internet, maar terughoudendheid om journalistieke taak ernstig te nemen”